การเดินทางที่ยาวนาน เรื่องราวของการ์ตูนโป๊ ที่อยู่มาถึง 6 ทศวรรษ

การเดินทางที่ยาวนาน หนังสือการ์ตูนที่เป็นแนวปลุกใจเสือป่า หรือเรียกกันในกลุ่มผู้ที่เคยอ่านว่า เฮ็นไต มันมีที่มาที่ไปอย่างไรกันนะ?

การเดินทางที่ยาวนาน สำหรับท่านที่เคยอ่านการ์ตูน หรือบางท่านเรียกได้ว่าติดจนงอมแงม ก้คงจะรู้ดีว่าบนโลกนี้ มีการ์ตูนหลายแนวหลายประเภทมากๆ ไม่ว่าได้จะแนวโรแมนติก แนวบู๊แอ็กชันหรือแนวตลกขบขัน แต่ภายในประเทศญี่ปุ่น ผู้เลื่องชื่อในแวดวงการ์ตูนนั้น มีการ์ตูนอีกประเภทหนึ่งที่เป็นที่นิยมไม่แพ้แนวอื่นๆ เลยนั่นก็คือ “การ์ตูนโป๊” ซึ่งแต่เดิมแล้วการ์ตูนวาบหวิวนุ่งน้อยห่มน้อยนี้ มีที่มาจากอะไร เราไปหาคำตอบกัน

การ์ตูนในแนวที่ต้องสื่อถึงเรื่องเพศ หรือเน้นฉากในการมีความสัมพันธ์ทางเพศนั้น ที่คนญี่ปุ่นเรียกกันว่า การ์ตูนเอช (หรือเฮนไตมังงะ) คือการ์ตูนที่มีความสัมพันธ์ทางด้านร่างกายเป็นหลัก แบ่งเป็นโป๊แบบจริงจัง ที่ไม่ว่าอ่านไปหน้าไหนตอนไหน ก็มีฉากกอดรัดฟัดเหวี่ยงนัวเนียกัน ไม่มีการเซ็นเซอร์ใดๆ ซึ่งจำกัดการจำหน่ายเฉพาะผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น กับไม่โป๊มาก คือมีเน้นเนื้อเรื่องเป็นหลัก แล้วมีฉากความสัมพันธ์ทางเพศ เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง

ซึ่งคำว่าการ์ตูน แล้วมีอักษรตัวเอชต่อท้าย ซึ่งตัวเอชในความหมายของญี่ปุ่นก็คือคำว่า เฮนไต (หื่นกาม,โรคจิต) และตัวอักษรเอช ถ้าออกเสียงแบบญี่ปุ่น = เอะจิ ก็ไปคล้องจองกับคำพยางค์หน้าของคำว่า เอะโรติกุ ที่แปลว่า อารมณ์รักใคร่ และคำว่าเฮนไตนั้นมีการใช้มาอย่างนมนาน ตั้งแต่ปี 1888 ในยุคเมจิที่ 20 เป็นรหัสลับคำเฉพาะที่ใช้ในหมู่นักเรียนหญิง ต่อมาในปี 1912 คำนี้กลายเป็นคำที่ใช้ในกลุ่มคนรักเพศเดียวกัน และตั้งแต่ปี 1980 ก็ถูกนำมาใช้เรียกแทนพฤติกรรมการทางเพศ หรือการมีเซ็กส์เพื่อให้สุภาพ และเหมาะแก่กาละเทศะมากขึ้นอย่างแพร่หลาย

คำนี้ได้ถูกใช้ครั้งแรกในสื่อสาธารณะ หรือการเปิดเผยให้ผู้คนรู้จักคำและความหมายของคำนี้ นั่นก็คือเรื่อง ชิโรอิ มะเกียว ผลงานนิยายฉบับตอนของ อ.ฟุนาฮาชิ เซย์อิจิ โดยลงในหนังสือพิมพ์อาซาฮีในปี 1995 หลังจากนั้นคำนี้ก็เป็นที่แพร่หลาย และใช้กันในทางรายการทีวีมากขึ้น และเป็นที่พูดถึงกันจนถึงปัจจุบัน เนื่องจากทางญี่ปุ่นก็อยู่กับเรื่องพวกนี้มานมนานแล้ว ทำให้สื่อสำหรับผู้ใหญ่ จึงเป็นเรื่องปกติของสังคมญี่ปุ่น ไม่ได้เคร่งครัดเหมือนบ้านเรา

เรียกได้ว่าสื่อการ์ตูนที่เกี่ยวกับเรื่องทางเพศ อยู่กับเรามาตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นลุงกันเลย แถมยังมีการเร้าอารมณ์หลากหลายรูปแบบอีกด้วย

ซึ่งตอนเริ่มเป็นที่รู้จักนั้น การเดินทางที่ยาวนาน ก็ไม่ได้มาจากหนังสือการ์ตูนที่เป็นเล่มเฉพาะ แต่จะแฝงเข้ามาในรูปแบบคอลั่มหนึ่ง ในนิตยสารส่วนใหญ่ในญี่ปุ่น ที่จะเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์จริงในชีวิต และสภาพสังคม จนปี 1960 ประเทศญี่ปุ่นเริ่มเข้าสู่ยุคการ์ตูน ในหน้าว่างของนิตยสาร จะมีภาพวาดลายเส้นวรรณคดีโบราณแนวอีโรติกแทรกเข้าไป และกำเนิดเป็นนิตยสาร อีโรโทเปีย นิตยสารการ์ตูนสำหรับผู้ใหญ่หัวแรกของญี่ปุ่นในปี 1973 หลังจากนั้นก็เปิดตัวนิตยสารการ์ตูนแนวนี้ เพิ่มขึ้นอีกมากมาย ก่อให้เกิดคลื่นลูกใหม่ ในแวดวงการ์ตูนตามมาในสมัยนั้น

เวลาล่วงเลยมาเข้าสู่ยุค 80 ก้เริ่มมีนักเขียนแนวนี้หลากหลายขึ้น และมีสื่อการ์ตูนแนวเฮนไตออกมามากมาย อีกทั้งช่วงทางในการหาดู หาชม ก็เริ่มหลากหลายมากขึ้น พวกสื่อพิมพ์นิตยสารและการ์ตูน ได้ถูกนำไปจำหน่ายในตู้ขายหนังสืออัตโนมัติ รวมถึงนิตยสาร โชโจ อลิซ และนิตยสาร ไซบีลี ซึ่งเป็นนิตยสารการ์ตูนติดเรต ที่จุดกระแสให้เกิดการวาดโดจินชิ ปลุกใจเสือป่าแนวนี้ขึ้นมา

ต่อมาปี 1990 การ์ตูนสายโลลิคอนก็ถือกำเนิดขึ้น โดยคาแรกเตอร์ตัวเอกปกติจะเป็นผู้หญิงที่โตแล้ว แต่ในยุคนี้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ มีบทบาทในการ์ตูนแนวนี้มากขึ้น และหลังจากนั้นก็เริ่มมีเรื่องราวความสัมพัธ์ที่หลากหลาย อย่างการ์ตูนรักร่วมเพศก็ได้เกิดขึ้นในญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นชายรักชาย หญิงรักหญิง หรือแม้กระทั่งชายแต่งตัวเป็นผู้หญิงก็มี และมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน (แน่นอนว่าเป็นแนวสำหรับอายุ 18 ปีขึ้นไป) ถือว่าญี่ปุ่นได้ก้าวสู่ยุคที่มีการ์ตูนโป๊ ที่ตอบโจทย์ความสนใจทางเพศทุกแขนงเรียบร้อยแล้ว

และในเรื่องของการเข้าถึง การซื้อการขาย หรือการโปรโมทนั้น ก็มีช่องทางในการหามาอ่านได้ง่ายขึ้น ซึ่งการ์ตูนโป๊ในญี่ปุ่น ไม่เพียงแต่จะมีความหลากหลายเรื่องเพศ ของตัวละครที่จับคู่มีความสัมพันธ์กัน ยังมีแนวแยกย่อยแบ่งไป ตามรสนิยมของผู้อ่าน ที่มีหลากหลายประเภทอีกด้วย แนวที่พบเห็นได้บ่อยๆ ก็คือ…

  • โชตะคอน แนวที่คลั่งไคล้เด็กผู้ชายวัยกระเตาะไม่ว่าจะเด็กอนุบาล หรือเด็กประถม
  • โลลิคอน แนวที่คลั่งไคล้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ไม่ว่าจะเด็กอนุบาล หรือเด็กประถมเช่นเดียวกับโชตะคอน
  • โอะโมราชิ แนวการ์ตูนที่มีตัวละครปัสสาวะราดเป็นพอยต์หลัก
  • ฟุตานาริ แนวการ์ตูนความสัมพันธ์ของตัวละครที่เป็นกะเทย เช่น หน้าอกเป็นผู้หญิง แต่มีอวัยวะเป็นชาย
  • บาระ แนวการ์ตูนความสัมพันธ์ของชายร่างยักษ์ใหญ่หุ่นหมี มีกล้ามบ้าง มีพุงบ้าง
  • ยาโอย แนวการ์ตูนความสัมพันธ์ของชายรักชาย
  • เนโกะมิมิ แนวการ์ตูนที่ตัวละครสวมหูแมว
  • ยูริ แนวการ์ตูนความสัมพันธ์ของหญิงรักหญิง

ในเมื่อมีความหลากหลาย และช่องทางในการเข้าถึงที่มากขึ้น ก็ต้องมีกฎและระเบียบข้อบังคับ ในการเผยแพร่การ์ตูนโป๊ตามมา

เพราะถึงแม้ว่าการ์ตูนโป๊จะเป็นสิ่งถูกกฎหมาย และพบเห็นได้อย่างแพร่หลายในประเทศญี่ปุ่น แต่ก็ต้องมีระเบียบควบคุมที่เคร่งครัด ไม่เพียงแต่จะมีข้อบังคับเกี่ยวกับสื่อลามก จากภาครัฐ ภายในอุตสาหกรรมการ์ตูนโป๊เอง ก็มีธรรมเนียมที่สำนักพิมพ์การ์ตูนแนวนี้ จะต้องช่วยกันจัดระเบียบตัวเอง และปฏิบัติตามกันเพื่อให้อยู่ในกรอบของกฎหมาย และควบคุมคอนเทนต์ของตนเอง ไม่ให้เข้าถึงกลุ่มผู้อ่านที่ยังไม่ถึงวัย

อย่างเช่นการกำหนดตราสัญลักษณ์สีเหลือง ก็เป็นหนึ่งในการบอกถึงประเภทของหนังสือ เช่น หนังสือการ์ตูนโป๊จะมีข้อความเป็นตัวอักษรสีดำ บนพื้นวงรีหรือสี่เหลียมสีเหลือง เพื่อระบุว่าเป็นหนังสือการ์ตูนที่เหมาะสำหรับผู้ที่อายุ 20 ปีขึ้นไป และหนังสือการ์ตูนโป๊ก็ไม่ได้จำหน่าย ปนกับหนังสืออื่นๆ บนแผงตามร้านหนังสือทั่วไป แต่จะจำกัดเฉพาะมุมนิตยสารหรือการ์ตูน 18+ ตามร้านสะดวกซื้อเสียเป็นส่วนใหญ่ และจะต้องมีตราสัญลักษณ์สีเหลืองด้านบน ที่สำคัญจะต้องห่อปกอย่างมิดชิดเพื่อป้องกันเด็กที่อายุไม่ถึงมาแอบอ่าน

ดังนั้น เวลาซื้อ ผู้ซื้อก็จะต้องแสดงบัตรประชาชน และแสดงอายุให้กับพนักงานตรวจด้วยทุกครั้ง หรือแม้กระทั่งร้านหนังสือการ์ตูนโดยเฉพาะ ก็ยังคงมีการแบ่งพื้นที่สำหรับการ์ตูนผุ้ใหญ่ อย่างชัดเจน อย่างร้านใหญ่ๆ ก็จะมีโซนการ์ตูนผู้ใหญ่ (หรือบางสาขาอาจยกพื้นที่ให้ทั้งชั้น) และมีผ้าม่านกั้น และติดป้ายบอกไว้ด้วย หากมองจากข้างนอกก็จะทราบว่า ด้านหลังม่านนั้นมีหนังสือแนวนี้อยู่ โดยที่ไม่เห็นสิ่งอนาจารจนกว่าจะลอดผ้าม่านนั้นไป

ส่วนช่องทางจำหน่ายอื่นๆ เช่นในเว็บไซต์จำหน่ายอีบุ๊ก หรืองานโดจินชิ ก็สามารถพบเห็นการ์ตูนโป๊จำหน่ายอยู่เช่นเดียวกัน แต่จะสังเกตได้ว่าถ้าเป็นสื่อโฆษณาต่างๆ ที่ใครก็มาเห็นได้จะมีการเซ็นเซอร์ หรือทำโมเสกบริเวณที่ล่อแหลม ส่วนเล่มหนังสือก็จะถูกบรรจุในซองใส เพื่อป้องกันไม่ให้เด็กๆ มาเปิดอ่านได้ และเรียกได้ว่า เป็นสิ่งที่แพร่หลาย อยู่ในทุกหนแห่งของประเทศญี่ปุ่น

แต่ถ้าจะพูดกันจริงๆ การที่จะจำหน่ายหรือการซื้อหาการ์ตูนแนวนี้ ทุกคนก็มีวินัย และมีการควบคุมตนเองอย่างรัดกุม ทั้งผู้ผลิตและผู้ขายก็ต้องตระหนักว่า ขอบเขตที่สามารถเผยแพร่ได้อยู่ที่ระดับไหน ผู้เสพเองก็ต้องระลึกว่าพื้นที่ของตนเองอยู่ที่ใด การช่วยกันควบคุมซึ่งกันและกัน โดยไม่ต้องให้ภาครัฐต้องลงไม้ลงมือเองเสียทุกอย่าง จึงเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ช่วยให้การ์ตูนโป๊นั้น ยังคงดำรงอยู่เป็นส่วนหนึ่งของสังคมญี่ปุ่น ได้อย่างยาวนานจนถึงทุกวันนี้ hentaitoy.com